Ben hayatta en çok babamı sevdim. ~ Can Yücel

Tüm Babaların Babalar Günü Kutlu Olsun...

Ben hayatta en çok babamı sevdim.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk,
Çarpı bacaklarıyla -ha düştü ha düşecek.
Nasıl koşarsa ardından bir devin,
O çapkın babamı ben öyle sevdim.

Bilmezdi ki oturduğumuz semti,
Geldi mi de gidici - hep , hep acele işi,
Çağın en güzel gözlü maarif müfettişi,
Atlastan bakardım nereye gitti,
Öyle öyle ezber ettim gurbeti.

Sevinçten uçardım hasta oldum mu,
Kırkı geçerse ateş, çağırırlar İstanbul'a,
Bi helallaşmak ister elbet , diğ'mi oğluyla!
Tifoyken başardım bu aşk oy'nunu,
Ohh dedim, göğsüne gömdüm burnumu.

En son teftişine çıkana değin,
Koştururken ardından o uçmaktaki devin,
Daha başka tür aşklar, geniş sevdalar için,
Açıldı nefesim, fikrim, canevim
Hayatta ben en çok babamı sevdim...